Malatya'ya Açık mektup

6 Şubat Depremlerinde 11 il büyük yıkıma uğramış on binlerce insanımız hayatını kaybetti. 11 il içerisinde Malatya ile birlikte Hatay, Kahramanmaraş ve Adıyaman en çok yıkıma uğrayan iller oldu.

Malatya'da özellikle ticaretin döndüğü tüm bölgeler yerle bir oldu, şehrin tamamı yaşanmaz bir hal aldı. Nitekim yüzbinlerce insan şehri terkederek farklı illere sığındı.  Şubat ayının son haftasında iletişim hat operatörleri Malatya'da sadece 52 bin sinyalin alındığını söyledi. Rakamlara bakıldığında Malatya nüfusunun en az %80'ni şehri terketmiş durumda.

Malatya Ağır Yaralı

Hal böyle iken Ülkede bambaşka bir algının hüküm sürdüğü gözden kaçmıyor. Öncelikle AFAD tarafından Malatya'nın az hasarlı iller arasında olduğu söylendi siyasiler tarafından yalanlandı. İşkur'a göre Malatya'nın Battalgazi ilçesi hiç hasar almamış. Malatya Ticaret Odası başkanı hiçbir toplantıya çağrılmadığını oysa şehirde ticaretin bitme noktasına geldiğini söylüyor.

Bazı temizlik şirketleri deprem bölgelerine yardım için seferber olurken Malatya'nın adı dahi geçmiyor. Bu durum Malatya için ciddi bir koordinasyonsuzluğun olduğunu gösteriyor.

Malatya Basını Kavga Yerini Şehri Anlatmalı

Malatya'nın siyasileri, pek çok kurum ve kuruluşlar ile ilgili alabildiğine linç kampanyası başlatılan bazı yerel medya organları ülkede yer alan Malatya'nın sanki depremde az hasar aldığı yönündeki algıya su taşımakta. Bir il bitme noktasına gelmişken kavga yerine birlik ve beraberlik içerisinde kanayan yaraya merhem olma yarışına girilmeli. Siyasiler, kurumlar, STK'lar, dernekler, yerel Medya'nın tek derdi Malatya olsaydı ülkede bu algı oluşmazdı.
Herkes derdini ait olduğu mecrada anlatabilseydi ne AFAD ne İşkur ne de yardım dernekleri Malatya'nın az hasar aldığı yönünde bir algıya meydan vermezdi. Bütün bunlara biz sebep olduk sonra da kızıyoruz şehir yok olmuş diye ağlıyoruz. Oysa en başta tek dert Malatya olmalıydı. Kavga olmamalıydı.

Bir şehrin merkezi yok olduysa o şehrin kendine gelmesi en az 4-5 yıl alır. Bunu anlatamadı Malatya basını.

Bir şehrin nüfusunun %80'ni şehri terkettiyse geri dönüşler olsa olsa en fazla %40 olur, yani gidenlerin yarısı geri gelmez bunu anlatamadı yerel medya ile birlikte siyasiler ve kurumlar.

Hep sahipsiz Malatya diye yerel basında eleştiriler yapılır ancak basın da, siyasiler de, dernekler de, kurum ve kuruluşlar da şehrine sahip çıkamadı tüm olanlardan sonra. Bir an önce bu hatadan dönülmezse Malatya'nın kendine gelmesi en az 10 yıl alır.